• Teologicamente, secondo la Teologia. | Bogoscloounò. Bogosclouitò. | Theologica.
  • Teologico, di Teologia. | Bogoscloouski. Bogoscloouni. Bogosclouiti. | Theologicus.
  • Teologo, professore di teologia. | Bogosclouaç. Bogoscloounik. | Theologus.
  • Teorica, scienza speculativa. | Motryà. Motreenyè. Promootrenyè. Promijscglyanyè. Razmijscglyanyè. | Contemplatio. Inspectio. Cognitio et aestimatio rerum.
  • Teorico, che ha teorica. | Motrenijk. Motryaaç. Motryaas. Promijscglyaaç. Promijscglyauaç. Razmijscglyauaç. Promyeescglyauaç. | Theoricus. Qui res contemplatur, inspicit, cognoscit, aestimat.
  • Tepere, V.L. esser tiepido. | Xaariti. Goritti. Xecchi. Xegauiti. Xaarkati. Nepomgniti. | Tepere. Tepescere.
  • Tepidità. | Mlaakost. Mlaak. Mlohauoost. Marzlocchya. | Tepor.
  • Tepificare, far tepido. | Proteplitti. Pouuruuchyati. Proxaarkati. Proxaariti. Mlaaçiti. Omlaaçiti. Prouuruuchiti. Istepliti. Razstoplitti. Kipuuchyati. Razuariti. Zauuruuchiti. | Tepefacere.
  • Terebinto, albero. | Terebino. Smardeegl. Tremnit. Smardglika. Lutgarrad. | Terebinthus.
  • Terchio, zotico, salvatico, rozzo. | Tuup. Tuulp. Potiskten. Sebaar. Dyuyaak. Muxaak. Nouaak. Sebaranin. Zrebnyak. Nevist. | Rudis. Agrestis.
  • Tergere, V.L. ripulire. | Poobriscati. Pooghladiti. Proçistiti. Prosuyetlatti. Protarti. Otarti. | Tergere. Mundare. Expolire.
  • Tergiversare. | Plecchyar bracchyati. | Tergiversari. Moras nectere.
  • Tergo, parte deretana opposta al petto dell'uomo. | Plecchyà. Harbat. Hrebet. | Tergum. Dorsum.
  • Teri, moneta napolitana. | Terglini. |
  • Teriaca, tiriaca, e triaca, medicina contro a veleni. | Turyaaka. Terotrouiçà. Troouotarinà. | Theriaca.
  • Terminante, che termina. | Predijlnik. Prediglyaaç. Meyaascnik. | Terminans.
  • Terminare, dar termini. | Domoyaasciti. Domoyati. Dopridigliti. Okonçatti. | Terminare.
  • Terminare, por termini, contrassegni, confini. | Pridijglyati. Merghdniti. Meyati. Megiati. Meyaasciti. | Terminos constituere.
  • Terminare, finire; vedi Finire.
  • Terminativo, che dà termine. | Dokonçauò. Rascutglyuò. Douarscyuò. Pridyglyauò. Merghinyuò. Meyaascglyuò. Odluçglyuò. Razstaauglyuò. | Terminans.
  • Terminatore, quegli, che termina. | Predilitegl. Merghinyaaç. Meyaascnik. Predijglnik. Dokonçaatnik. | Terminans. Terminos statuens.
  • Termine, stremità, confine. | Merghijn. Meyà. Meyaas. Krainà. Pridijgl. Kraai. Kraaiçè. Zalissina. Skreelyè. | Terminus. Limes.
  • Termine, per contrassegno di confine. | Meyà. Brijgh. Marghinak. Byelighmeyè. Pridiglyak. Byelixak. | Lapis terminalis.
  • Termine, per fine; vedi Fine.
  • Termine, per tempo prefisso. | Uurymedluuçenò. Vurymedreedyenò. Vuryme roçnò. Vaada. Reçeni daan. Odredyeni daan. | Dies dicta.
  • Termine, per ispazio di tempo. | Rook. Vurijme. | Temporis spatium, intervallum.