-
Teologicamente, secondo la Teologia.
|
Bogoscloounò. Bogosclouitò.
|
Theologica.
-
Teologico, di Teologia.
|
Bogoscloouski. Bogoscloouni. Bogosclouiti.
|
Theologicus.
-
Teologo, professore di teologia.
|
Bogosclouaç. Bogoscloounik.
|
Theologus.
-
Teorica, scienza speculativa.
|
Motryà. Motreenyè.
Promootrenyè.
Promijscglyanyè. Razmijscglyanyè.
|
Contemplatio. Inspectio. Cognitio et
aestimatio rerum.
-
Teorico, che ha teorica.
|
Motrenijk. Motryaaç. Motryaas.
Promijscglyaaç. Promijscglyauaç.
Razmijscglyauaç.
Promyeescglyauaç.
|
Theoricus. Qui res contemplatur, inspicit, cognoscit,
aestimat.
-
Tepere, V.L. esser tiepido.
|
Xaariti. Goritti. Xecchi.
Xegauiti. Xaarkati. Nepomgniti.
|
Tepere. Tepescere.
-
Tepidità.
|
Mlaakost. Mlaak. Mlohauoost.
Marzlocchya.
|
Tepor.
-
Tepificare, far tepido.
|
Proteplitti. Pouuruuchyati. Proxaarkati.
Proxaariti. Mlaaçiti.
Omlaaçiti.
Prouuruuchiti. Istepliti. Razstoplitti.
Kipuuchyati. Razuariti. Zauuruuchiti.
|
Tepefacere.
-
Terebinto, albero.
|
Terebino. Smardeegl. Tremnit.
Smardglika. Lutgarrad.
|
Terebinthus.
-
Terchio, zotico,
salvatico, rozzo.
|
Tuup. Tuulp. Potiskten.
Sebaar. Dyuyaak. Muxaak.
Nouaak. Sebaranin. Zrebnyak.
Nevist.
|
Rudis. Agrestis.
-
Tergere, V.L.
ripulire.
|
Poobriscati. Pooghladiti.
Proçistiti.
Prosuyetlatti. Protarti. Otarti.
|
Tergere. Mundare. Expolire.
-
Tergiversare.
|
Plecchyar bracchyati.
|
Tergiversari. Moras nectere.
-
Tergo, parte deretana opposta al petto dell'uomo.
|
Plecchyà. Harbat. Hrebet.
|
Tergum. Dorsum.
-
Teri, moneta napolitana.
|
Terglini.
|
-
Teriaca, tiriaca, e
triaca, medicina contro a veleni.
|
Turyaaka. Terotrouiçà.
Troouotarinà.
|
Theriaca.
-
Terminante, che termina.
|
Predijlnik. Prediglyaaç. Meyaascnik.
|
Terminans.
-
Terminare, dar termini.
|
Domoyaasciti. Domoyati. Dopridigliti.
Okonçatti.
|
Terminare.
-
Terminare, por termini, contrassegni, confini.
|
Pridijglyati. Merghdniti. Meyati.
Megiati. Meyaasciti.
|
Terminos constituere.
-
Terminare, finire;
vedi
[Finire](e-011945).
-
Terminativo, che dà termine.
|
Dokonçauò. Rascutglyuò.
Douarscyuò.
Pridyglyauò. Merghinyuò.
Meyaascglyuò.
Odluçglyuò. Razstaauglyuò.
|
Terminans.
-
Terminatore, quegli, che termina.
|
Predilitegl. Merghinyaaç.
Meyaascnik.
Predijglnik. Dokonçaatnik.
|
Terminans. Terminos statuens.
-
Termine, stremità,
confine.
|
Merghijn. Meyà. Meyaas.
Krainà. Pridijgl. Kraai.
Kraaiçè. Zalissina.
Skreelyè.
|
Terminus. Limes.
-
Termine, per contrassegno di confine.
|
Meyà. Brijgh. Marghinak.
Byelighmeyè. Pridiglyak. Byelixak.
|
Lapis terminalis.
-
Termine, per fine;
vedi
[Fine](e-011930).
-
Termine, per tempo prefisso.
|
Uurymedluuçenò.
Vurymedreedyenò. Vuryme roçnò.
Vaada. Reçeni daan. Odredyeni daan.
|
Dies dicta.
-
Termine, per ispazio di tempo.
|
Rook. Vurijme.
|
Temporis spatium, intervallum.