-
Usare, per metter in uso, adoperare.
|
Zastauiti. Scluuxitsè. Zauiçaayati. Obikouati. Uzobiçayati.
Obiçaauati. Poopraauglyati.
|
Uti. Adhibere.
-
Usar carnalmente, congiungersi.
|
Hakati. Haakati. Haahati. Hahnuti. Kotitti.
Yebatti. Skuppitsè.
|
Coire.
-
Usare, per frequentare;
vedi
[Frequentare](e-012494).
-
Usata, sust.
usanza;
vedi
[Usanza](e-034135).
-
Usatamente, comunemente.
|
Obiçaainò. Zaakonitò.
Raazloxnò. Raazloxitò.
Glyudikçnò. Opchyenò.
Skupnò. Scloxnò.
|
Vulgo. Communiter.
-
Usato, sust.
uso, consuetudine;
vedi
[Consuetudine](e-007292).
-
Usato, add.
solito, consueto.
|
Obyçai. Nauad. Raazlogh.
Zaakon. Zaauiçai.
Obijçnò. Naauadnò. Naameç.
Raazloxnò.
Zaakonitò. Zaakonò.
Zaauiçnò. Zauiçaainò.
Meeçan. Meeçnò.
|
Assuetus. Solitus. Consuetus.
-
Usato, per frequentato.
|
Çestocchyenò. Naastoyaanò.
Napaddanò. Çeesto.
|
Frequens.
-
Usato, per pratico,
avvezzo.
|
Nauadyen. Meeçan. Vist.
Uzobiçaayen.
Znatban. Umicchyan.
|
Assuetus.
-
Usatore, che usa;
vedi
[Usante](e-034134).
-
Usatti, calzari cuoio per difender la gamba
dall'acqua, e dal fango.
|
Skoorgnè. Çizmè. Mestuè.
|
Socci.
-
Usbergo, armadura dal busto,
corazza;
vedi
[Corazza](e-008021-a).
-
Uscente, che esce.
|
Izhodnik. Izhayaaç. Izhoditegl.
Izlaxnijk. Izascaadscnijk.
|
Egrediens.
-
Usciale, portiera,
cortina;
vedi
[Cortina](e-008210-a).
-
Usciera, portinara.
|
Vuratariça. Duaarniçà.
Dueerniçà.
|
Ianitrix.
-
Usciere, custode, e guardia
dell'uscio.
|
Vurataar. Duaarnik. Dueernik
|
Ianitor.
-
Uscimento, l'uscire.
|
Izhodyenyè. Izahodyenyè. Ozhaayanyè.
Izijtyè. Izahaayanyè. Izascastyè.
Izlaxenyè.
|
Exitus. Egressus.
-
Uscimento, per metaf.
esito, fine, successo.
|
Konaç. Sfarha. Dospijtak. Prigoda.
Dogoyai. Dogoda. Dogodba. Prigaayanyè.
Prigaçayanyè. Dogaayanyè.
|
Exitus. Eventus.
-
Uscio, apertura, che si fa nelle case per uso di
entrare, o uscire.
|
Vuraata. Laaz. Otuor. Duar. Duaar
|
Ostium.
-
Uscio, per l'imposte, che
serran l'uscio.
|
Vuraateniçà. Duaarniçà.
Duarouuratniçà.
|
Postes. Valvae.
-
Uscire, andar, o venir fuori.
|
Izhoditti. Izahoditti. Izhaayati. Izaaiti. Izijti.
Izlaxiti. Izlaxyuati.
|
Exire. Egredi.
-
Uscire di se,
stupefarsi, perder il senno.
|
Ustrascitsè. Uzaascniti. Uzaasciti. Zablenuti. Zabuuiti.
Obuuiti. Otuupiti.
|
Exire a se. Obstupescere. Stupore percelli.
-
Uscir del proposito.
|
Izgouoritti. Izabessiditi.
|
Digredi, abire a proposito.
-
Uscir di cammino.
|
Zabaascati. Zaluutati. Zatraapati.
Izpuutiti. Stranputiti.
Stranoputiti. Stranputouatti.
|
Excurrere.
-
Uscir del laccio, del pericolo,
liberarsi, sbrigarsi,
svilupparsi, strigarsi.
|
Uscloboditisè. Izbauitsè.
Ostreestisè. Odmarscitsè. Zùzeubighnuti.
|
Se ex aliquo periculo eripere, expedire, extrahere, emergere.
-
Uscir l'ira, pacificarsi.
|
Udobrouoglitisè.
Oblagouogliti. Udobrovogliti. Utiscitsè.
Utolitsè.
Pomijritisè. Smijritsè.
|
Cessare ab ira.