• Conestaboleria, grado di conestabilità. | Staatni kneextuinà. Staatni knezyà. Nabdarya. Nabdaarschinà. Istotniçya. Oblaaustinà. | Tribunatus.
  • Confabulare, ragionare insieme. | Dogovoritisè. Dogouaaratisè. Uzbessiditi. Uzopchitti. Razgouaaratisè. Skupnobessediti. | Confabulari. Colloqui. Sermones conserere, conferre.
  • Confacente, che si confà, simile, che s'agguaglia. | Prikladdan. Prijliçan. Yednak. Scliçan. Takmeen. Takmenit. Taak. Podoban. | Similis. Aequalis. Consentaneus.
  • Confare, convenire, star bene, richiedersi. | Podobitisè. Prystoyatisè. Podobiti. Prystoyati. Priklaadati. Prijlikovati. Sklaadati. Dostoyati. | Decere. Convenire.
  • Confare, per aver proporzione. | Yednaaçiti. Takmeniti. Takmenovatti. Spodobiti. Prijliçiti. Prijlikovati. Yednaçijniti. | Consentaneum esse. Congrueri.
  • Confederamento, lega, unione. | Sklaad. Scloogh. Slohnutyè. Yedijnyenyè. Druuxenyè. Zdruzenyè. Druuxbà. Sloxenyè. | Foedus. Societas. Confirmata foedere societas.
  • Confederato. | Skladeni. Skladni. Scloxeni. Yedynyeni. Sdruuxeni. Sloxeni. | Federatus. Foedere coniunctus.
  • Confederazione; vedi Confederamento.
  • Conferire, comunicare ad altrui i suoi pensieri, e segreti; vedi Comunicare.
  • Conferire, dare aiuto, giovamento, far pro. | Prudditi. Podatti. Naprudditi. Uloxitti. |
  • Confermamento. | Potuardyeenyè. Ukrypglyenyè. Pokrijpglyenyè. Uzdaarxanyè. Takmenouaanyè. Utuardyenyè. Beermanyè. | Confirmatio.
  • Confermare, mantenere, tener fermo. | Potuarditti. Pokrijpiti. Ukrijpiti. Takmenovati. Beermati. | Confirmare.
  • Confermazione; vedi Confermamento.
  • Confessamento, il confessare. | Pouijdanyè. Ispouijdanyè. Ispouijd. | Confessio.
  • Confessare, istare ad udire i peccati altrui per assolverlo. | Ispouijdati. Sclissati ispovid. Pokoornikà sclissati. | Alicuius confessionem excipere.
  • Confessare, per affermare, concedere. | Povijdati. Potuardyevati. Kaazati. | Fateri. Confiteri. Non inficiari.
  • Confessatore, confessore, sacerdote, che ascolta i peccati altrui per assolverne. | Ispovidnijk. Ispouiednijk. Povyedaaç. Duhounijk. Ispovidaaç. Otaç duhouni. | Qui confessiones excipit.
  • Confessione, il confessarsi; vedi Confessamento.
  • Confessione, affermazione di quello, che altrui ha domandato. | Potuaardyeenyè | Confessio.
  • Confesso, confessato. | Ispovidani. Ispovidan. |
  • Confessore, sacerdote, che ascolta i peccati altrui. | Duhounik. Poscnijk. Ispovidnik. Duhouni otaç. Sclissaaç ispovidi. | Confessarius.
  • Confessionario, luogo, dove si confessa. | Ispouyetnistè. Ispouidniçà. Spouijdnischyè. | Exedra ad excipiendas confessiones.
  • Confettare, far confezione. | Zahariti. Sahaariti. Sclaaçiti. Osclaaçiti. | Saccharo condere.