-
Conestaboleria, grado di conestabilità.
|
Staatni kneextuinà. Staatni knezyà.
Nabdarya.
Nabdaarschinà. Istotniçya.
Oblaaustinà.
|
Tribunatus.
-
Confabulare, ragionare insieme.
|
Dogovoritisè. Dogouaaratisè.
Uzbessiditi.
Uzopchitti. Razgouaaratisè.
Skupnobessediti.
|
Confabulari. Colloqui. Sermones conserere,
conferre.
-
Confacente, che si confà,
simile, che s'agguaglia.
|
Prikladdan. Prijliçan. Yednak.
Scliçan.
Takmeen. Takmenit. Taak.
Podoban.
|
Similis. Aequalis. Consentaneus.
-
Confare, convenire, star
bene, richiedersi.
|
Podobitisè. Prystoyatisè.
Podobiti. Prystoyati.
Priklaadati. Prijlikovati. Sklaadati.
Dostoyati.
|
Decere. Convenire.
-
Confare, per aver proporzione.
|
Yednaaçiti. Takmeniti.
Takmenovatti. Spodobiti.
Prijliçiti. Prijlikovati.
Yednaçijniti.
|
Consentaneum esse. Congrueri.
-
Confederamento, lega,
unione.
|
Sklaad. Scloogh. Slohnutyè.
Yedijnyenyè.
Druuxenyè. Zdruzenyè.
Druuxbà.
Sloxenyè.
|
Foedus. Societas. Confirmata
foedere societas.
-
Confederato.
|
Skladeni. Skladni. Scloxeni.
Yedynyeni. Sdruuxeni.
Sloxeni.
|
Federatus. Foedere coniunctus.
-
Confederazione;
vedi
[Confederamento](e-007016).
-
Conferire, comunicare ad altrui i suoi pensieri, e
segreti;
vedi
[Comunicare](e-006862).
-
Conferire, dare aiuto, giovamento,
far pro.
|
Prudditi. Podatti. Naprudditi.
Uloxitti.
|
-
Confermamento.
|
Potuardyeenyè. Ukrypglyenyè.
Pokrijpglyenyè.
Uzdaarxanyè. Takmenouaanyè.
Utuardyenyè.
Beermanyè.
|
Confirmatio.
-
Confermare, mantenere, tener
fermo.
|
Potuarditti. Pokrijpiti. Ukrijpiti.
Takmenovati.
Beermati.
|
Confirmare.
-
Confermazione;
vedi
[Confermamento](e-007020-a).
-
Confessamento, il confessare.
|
Pouijdanyè. Ispouijdanyè.
Ispouijd.
|
Confessio.
-
Confessare, istare ad udire i peccati altrui per
assolverlo.
|
Ispouijdati. Sclissati ispovid.
Pokoornikà sclissati.
|
Alicuius confessionem excipere.
-
Confessare, per affermare,
concedere.
|
Povijdati. Potuardyevati. Kaazati.
|
Fateri. Confiteri. Non inficiari.
-
Confessatore, confessore,
sacerdote, che ascolta i peccati altrui per
assolverne.
|
Ispovidnijk. Ispouiednijk.
Povyedaaç. Duhounijk.
Ispovidaaç. Otaç duhouni.
|
Qui confessiones excipit.
-
Confessione, il confessarsi;
vedi
[Confessamento](e-007023).
-
Confessione, affermazione di quello, che altrui ha
domandato.
|
Potuaardyeenyè
|
Confessio.
-
Confesso, confessato.
|
Ispovidani. Ispovidan.
|
-
Confessore, sacerdote, che ascolta i
peccati altrui.
|
Duhounik. Poscnijk. Ispovidnik.
Duhouni otaç.
Sclissaaç ispovidi.
|
Confessarius.
-
Confessionario, luogo, dove si confessa.
|
Ispouyetnistè. Ispouidniçà.
Spouijdnischyè.
|
Exedra ad excipiendas confessiones.
-
Confettare, far confezione.
|
Zahariti. Sahaariti. Sclaaçiti.
Osclaaçiti.
|
Saccharo condere.