• Con ordine cavallaresco. | Kogniçniçski Vitteski. | Ordine equestri.
  • Conocchia, penecchio in sulla rocca. | Povesmo | Pensum.
  • Conoscente, che conosce. | Poznyuaaç. Poznavaaç. | Cognoscens.
  • Conoscente, grato. | Spoznaan. Glyuueen. Haran. Suydyen. | Gratus.
  • Conoscenza, notizia, contezza. | Poznaavanyè. Poznaatnost. Poznyuanye. Uzaznaatnost. Uzaznaanyè. Razaznaanyè. | Cognitio.
  • Conoscibile. | Poznaatglyù. Poznaù. Izaznaù. Razaznaù. Uzaznaù. | Qui dignosci potest.
  • Conoscimento, discorso, senno, comprendimento. | Razum. Razumijnyè. Raazbor. Um. Raazborittost. Poznaatnost. Poznaauanyè. Pameet. Myeescal. Myeescao. | Intellectus. Ratio. Cognitio. Mens.
  • Conoscitore, che conosce. | Poznyuaaç. Poznauaaç. Poznaatnik. | Cognitor.
  • Conoscitrice, fem. che conosce. | Poznyuaçà. Poznaatniçà. Poznavaçà. | Quae cognoscit.
  • Conosciutamente, con conoscimento. | Poznaatnò. Poznyuatnò. Znaatnò. Poznaauatnò. | Consulto.
  • Conosciutissimo, superlat. di conosciuto. | Pripoznaan. Priznatan. Pripoznaani.
  • Conosciuto. | Poznaani. Znaani. Poznaan. | Cognitus. Notus.
  • Conquassare, metter in ruina. | Skarscitti. Smarviti. Pokarscitti. Raztrijskatti. Razbitti. | Conquassare. Quassare. Frangere.
  • Conquassato. | Skarscen. Pokarscen. Smarven. Izkarscen. Pokarscenò. Raztrijskan. Razbyen. | Conquassatus.
  • Conquasso. | Skaars. Pokaars. | Conquassatio.
  • Conquassazione, crollamento. | Pokarsceenyè. Podanyè. Poscarnutyè. | Concussio. Conquassatio.
  • Con quello, con esso. | S'onyezim. S'gnijme. S'gnijm. Pò gnemu. Stijm. | Cum ipso. Per ipsum.
  • Conquidere, affliggere, ridurre a mal termine. | Stuuxitti. Stuxevatti. Dresselitti. Nevogliti. Çuijliti. Skuyatti. Yaddati. Peçalliti. Yaxuglyti. Çemeriti. | Male habere. Male accipere.
  • Conquista. | Dotikà. Stijk. Steek. Dotiçanyè. Doteçeenyè. Pribava. Dobijtyè. | Acquisitio. Adeptio.
  • Conquistare, acquistare, far suo. | Dotecchi. Dotiçati. Stecchi. Stikati. Dobitti. Pribaviti. Pribaauglyati. Domuçiti. Zaiskatti. Zasseechi. | Acquirere. Adipisci. Consequi.
  • Conquistatore, che conquista. | Dotikaaç. Stikaaç. Dobijtnik. Pribavitegl. Domuçitegl. Zaiskaaç. Zassexitegl. | Gentium victor.
  • Conquisto; vedi Conquista.
  • Consagrare, render sacro. | Posueetiti. Posuetyevatti. Varhusueetiti. Suettoçinitti. Priposveetiti. | Consecrare.
  • Consagrato, fatto sacro. | Posueetyen. Varhusueetyen. Posueetyeni. Varhusueetyeni. Suetuçinyeen. | Consecratus.
  • Consegrazione. | Posueetyenyè. Sueetoçinyeenyè. Posuetyeenyè. Varhusueetyenyè. | Consecratio. Dedicatio.
  • Consanguineo, della medesima stirpe. | Suooi Blijzavaç. Rodyak. Ukaruni. Suoitak. Prikarunijk. Suoyaak. | Consaguineus. Cognatus.