-
Affabile, che usa affabilità.
|
Razgouoran. Izgouorglyù. Razgouorglyù. Gladdak.
Pryazglyù. Pryaazglyù. Omijl
|
Affabilis. Lenis. Comis.
-
Affabilità, virtù per la quale l'uomo è
piacevole in parlare, in conversare, e in usar con le genti.
|
Razgouorglyuost. Pryaaznost. Izgouorglyuost. Glyubaznost.
Razgouorglyustuò
|
Affabilitas. Comitas. Facilitas.
-
Affacendato, che ha di molte faccende.
|
Zapaçan. Podpaçan. Zaposlen. Zaposlouan.
Ukoristouan.
|
Negotiosus.
-
A faccia a faccia, presenzialmente,
a viso a viso.
|
Prid. Pridoçnò. Obraxiçè.
Oçiçè. Oudescnò. Xubiçè.
|
Coram.
-
Affacciatamente, sfacciatamente.
|
Bezobraxnò. Bezoçnò. Bezscramotnò.
|
Impudenter. Inverecunde.
-
Affacciare pietre, o legno, o altro, quando si
riducono le superficie in piano.
|
Lyçèuçiniti. Naobraxiti.
|
Planum aliquid facere.
-
Affacciato, sfacciato.
|
Bezobraxan. Bezobraxnik. Bezoçan. Bexoçnik.
|
Impudens. Inverecundus.
-
Affacciarsi, metter fuori la faccia da qualche
luogo per vedere.
|
Prikazatsè. Nadazritsè
|
Vultum, faciem, os exerere.
-
Affaldare, metter falda sopra falda.
|
Popreghglyaçiti. Opregaçiti. Fertukati
|
Plicas plicis imponere.
-
Affamare, indur fame, e far venir voglia di
mangiare.
|
Oghlaadniti. Olaçniti. Navesti glaad
|
Famem excitare, inferre.
-
Affamatissimo,
superlat. di affamato.
|
Velèlaçan. Velèglaadan. Prighlaadan.
Prikolaçan. Prilaçan
|
Maxime famelicus.
-
Affamato, che ha fame.
|
Ghladan. Laçan.
|
Esuriens. Famelicus.
-
Affamatuzzo,
diminut. d'affamato.
|
Ghladus. Gladussan.
|
Esuriens. Nonnihil famelicus.
-
Affangare, empiersi di fango.
|
Okaluxiti. Oblattiti. Oghgnaçiti.
|
Lutescere.
-
Affannare, dar affanno.
|
Oskarbitti. Poskarbitti. Doscadyuati. Peçaliti.
Muççiti. Bantukauiti. Sceeziti. Brighu dauati
|
Molestiam inferre.
-
Affannato, ripieno d'affanno.
|
Oskarbglyen. Tugouatan. Sceezan. Skarban. Peçalan.
Muççan. Bantukaù. Bantukan. Brighaù.
Tugouatan. Poskarbglyen.
|
Anxius. Sollicitus. Afflictus.
-
Affannatore, che affanna.
|
Skarbitegl. Oskarbitegl. Peçalnik. Poskarbitegl.
Poskarbnik. Muçitegl. Bantukauaç. Sceezauaç.
Tyeskotavaç. Tughudauaç. Brighudauaaç. Sijlnik.
|
Molestus
-
Affannatore, che si affanna.
|
Tuxnik. Tughglyuaç. Tyeskotni. Muçeni.
Skarbni. Tuxni. Bantukauni.
|
Anxius. Sollicitus.
-
Affanno, ambascia,
pena.
|
Tugà. Xalost. Skaarb. Skarbà.
Tyeskotà. Sceez. Tiskotà. Tughglyuost.
Dodyagna. Sctaroost. Grustbà. Mukka.
|
Angor. Maeror.
-
Affannone, che d'ogni cosa si piglia
soverchia briga.
|
Tuxniaçinà. Bantukauinà.
Muçeniçastuò
|
.
-
Affannoso, pieno d'affanno, che sopporta
affanno;
vedi
[Affannatore](e-000850), che affanna.
-
Affardellare, far fagotto.
|
Zamotatti. Uklupçiti. Smotatti. Zauitti
|
Colligere in sarcinas.
-
Affare, condizione,
essere, qualità.
|
Koyestuò. Kakoustuò.
|
Conditio. Fortuna.
-
Affare, negozio,
fatto, faccenda.
|
Possao. Possaal. Rabotta. Poslou. Dyellò.
Çynyenyè. Oprauà. Radyuoy.
|
Negotium.
-
Affascinare, far fascio.
|
Obauitti. Uscnopitti
|
Congerere. Colligere in unum.
-
Affastellare, far fastello.
|
Scnopitti. Rukouetati. Snopiçinitti. Tarpati
|
Fasces struere.
-
A fatica, a pena.
|
Yeduà. Muçnò. Trudnò
|
Vix.
-
Affaticamento, l'affaticarsi.
|
Trudyenyè. Muçenyè. Tegoteenyè.
Poslouanyè. Texanye.
Texaaçenyè
|
Exercitatio. Labor.