• Affabile, che usa affabilità. | Razgouoran. Izgouorglyù. Razgouorglyù. Gladdak. Pryazglyù. Pryaazglyù. Omijl | Affabilis. Lenis. Comis.
  • Affabilità, virtù per la quale l'uomo è piacevole in parlare, in conversare, e in usar con le genti. | Razgouorglyuost. Pryaaznost. Izgouorglyuost. Glyubaznost. Razgouorglyustuò | Affabilitas. Comitas. Facilitas.
  • Affacendato, che ha di molte faccende. | Zapaçan. Podpaçan. Zaposlen. Zaposlouan. Ukoristouan. | Negotiosus.
  • A faccia a faccia, presenzialmente, a viso a viso. | Prid. Pridoçnò. Obraxiçè. Oçiçè. Oudescnò. Xubiçè. | Coram.
  • Affacciatamente, sfacciatamente. | Bezobraxnò. Bezoçnò. Bezscramotnò. | Impudenter. Inverecunde.
  • Affacciare pietre, o legno, o altro, quando si riducono le superficie in piano. | Lyçèuçiniti. Naobraxiti. | Planum aliquid facere.
  • Affacciato, sfacciato. | Bezobraxan. Bezobraxnik. Bezoçan. Bexoçnik. | Impudens. Inverecundus.
  • Affacciarsi, metter fuori la faccia da qualche luogo per vedere. | Prikazatsè. Nadazritsè | Vultum, faciem, os exerere.
  • Affaldare, metter falda sopra falda. | Popreghglyaçiti. Opregaçiti. Fertukati | Plicas plicis imponere.
  • Affamare, indur fame, e far venir voglia di mangiare. | Oghlaadniti. Olaçniti. Navesti glaad | Famem excitare, inferre.
  • Affamatissimo, superlat. di affamato. | Velèlaçan. Velèglaadan. Prighlaadan. Prikolaçan. Prilaçan | Maxime famelicus.
  • Affamato, che ha fame. | Ghladan. Laçan. | Esuriens. Famelicus.
  • Affamatuzzo, diminut. d'affamato. | Ghladus. Gladussan. | Esuriens. Nonnihil famelicus.
  • Affangare, empiersi di fango. | Okaluxiti. Oblattiti. Oghgnaçiti. | Lutescere.
  • Affannare, dar affanno. | Oskarbitti. Poskarbitti. Doscadyuati. Peçaliti. Muççiti. Bantukauiti. Sceeziti. Brighu dauati | Molestiam inferre.
  • Affannato, ripieno d'affanno. | Oskarbglyen. Tugouatan. Sceezan. Skarban. Peçalan. Muççan. Bantukaù. Bantukan. Brighaù. Tugouatan. Poskarbglyen. | Anxius. Sollicitus. Afflictus.
  • Affannatore, che affanna. | Skarbitegl. Oskarbitegl. Peçalnik. Poskarbitegl. Poskarbnik. Muçitegl. Bantukauaç. Sceezauaç. Tyeskotavaç. Tughudauaç. Brighudauaaç. Sijlnik. | Molestus
  • Affannatore, che si affanna. | Tuxnik. Tughglyuaç. Tyeskotni. Muçeni. Skarbni. Tuxni. Bantukauni. | Anxius. Sollicitus.
  • Affanno, ambascia, pena. | Tugà. Xalost. Skaarb. Skarbà. Tyeskotà. Sceez. Tiskotà. Tughglyuost. Dodyagna. Sctaroost. Grustbà. Mukka. | Angor. Maeror.
  • Affannone, che d'ogni cosa si piglia soverchia briga. | Tuxniaçinà. Bantukauinà. Muçeniçastuò | .
  • Affannoso, pieno d'affanno, che sopporta affanno; vedi Affannatore, che affanna.
  • Affardellare, far fagotto. | Zamotatti. Uklupçiti. Smotatti. Zauitti | Colligere in sarcinas.
  • Affare, condizione, essere, qualità. | Koyestuò. Kakoustuò. | Conditio. Fortuna.
  • Affare, negozio, fatto, faccenda. | Possao. Possaal. Rabotta. Poslou. Dyellò. Çynyenyè. Oprauà. Radyuoy. | Negotium.
  • Affascinare, far fascio. | Obauitti. Uscnopitti | Congerere. Colligere in unum.
  • Affastellare, far fastello. | Scnopitti. Rukouetati. Snopiçinitti. Tarpati | Fasces struere.
  • A fatica, a pena. | Yeduà. Muçnò. Trudnò | Vix.
  • Affaticamento, l'affaticarsi. | Trudyenyè. Muçenyè. Tegoteenyè. Poslouanyè. Texanye. Texaaçenyè | Exercitatio. Labor.