-
Curioso, che ha curiosità.
|
Uhotnijk. Uzaznaaç. Uhodaatnijk.
Xeeglnoxnaatnik. Sharan. Uzaznaù.
Zaznaatglyù. Zalijtnik.
Zanouijtnik.
Skarbnoiskatglyù. Skarbnoiskatnik.
|
Curiosus.
-
Curro, legno ritondo, il quale si mette sotto le cose
gravi per muoverle agevolmente.
|
Vaaglyak. Vaglyugà. Vuratillo.
Ruughlò.
|
Phalanga.
-
Cursore, che corre.
|
Lokaai. Tarçavaç.
Tarçitegl.
Teçyaaç.
|
Cursor.
-
Curule, sedia di magistrato.
|
Pridstoolniçè. Sidischyà.
Seghlè.
Seggyè.
|
Curulis. Sella curulis.
-
Curvo, piegato in arco, curvato.
|
Nakuiçen. Nakuiçenò.
Saghnutò.
Pogarbast. Pogarbnotò. Prijghnut.
Prijghnutò. Luuçnò.
Zgarçenò.
Sluuçnutò.
|
Curvus.
-
Cusare, pretendere, credere d'aver ragione su
checchessia.
|
Nadaayati. Polihtitti. Iskatti.
Hotitti.
|
Causari.
-
Cuscuta, e cuscute, sorta di pianta.
|
Trotuur. Zlaatopreel. Poponai.
|
Cuscuta.
-
Custode, custodio.
|
Straaxnik. Straaxanin. Bglyudaaç.
Çuuaar. Pudaar. Poomnyaç.
Snabdnijk. Dohranitegl. Straxaaç.
Branitegl. Pootnnyaç.
Pomgnaaç.
Skarbitegl. Hayaaç. Maarnik.
Paznik. Tovitegl. Naastoyaç.
|
Custos.
-
Custode delle carceri.
|
Tamniçaar.
|
Custos carceris.
-
Custode delle selve.
|
Lugaar. Pudaar. Lugazyà.
|
Sylvarum custos.
-
Custodia, cura,
guardia, governo.
|
Straaxa. Poomgnà. Skarb.
Skarbà. Maar.
Çuuatuà.
Bglyuda. Haar. Opazà.
Paaz. Tooù. Vulaadanyè.
Straaxischyè. Vulaast.
Dohranà.
Dohraana. Dohraanyenyè.
|
Custodia. Cura.
-
Custodio;
vedi
[Custode](e-008633).
-
Custodire, guardare,
conservare.
|
Straaxiti. Çuuati. Poomgniti.
Paziti. Skarbitti. Bglyuditi.
Maariti. Hayati. Strijchi.
Zaçuuati. Paziti. Opaziti.
Tovitti. Prighleddati. Podarzatti.
Uzçuuati. Dohraaniti. Braaniti.
Obuubaadati. Snabditi. Naastoyati.
|
Custodire. Servare.
-
Custodito.
|
Straaxan. Straaxen. Poomnyen.
Pazen. Touçen. Snabden.
Dohraanyen. Uçuuan.
|
Conservatus. Servatus.
-
Cutticagna, collottola.
|
Zaatillak. Zauyà.
|
Cervix.
-
Cute, pelle.
|
Korrijs. Koxà. Korrijk.
Pokoziçà.
|
Cutis.
-
Cutrettola, sorta d'uccello, che dimena
continuamente la coda, e 'l culo.
|
Miçiguza.
|
Motacilla.
- DA
-
D, lettera ha qualche proporzione con la T. onde molte
voci latine si sono fatte italiane con la mutazione del T. in D.,
come latro, ladro, potestas, podestà.
|
Dobro.
|
D.
-
Da, invece di di.
|
Od. Iz.
|
A. Ab.
-
Da, segno dell'ultimo caso, o preposizione.
|
Od. Iz.
|
A. Ab. Abs. Ex.