• Dettare, per comporre. | Sclaagati. Pijscati. Sloxitti. Smootrati. Smotritti. Zaçinitti. | Scribere.
  • Dettato, sust. stile, dettatura, testura del favellare. | Kaazano. Kaaxanò. Smotrennò. Izgouaaranò. Izgouorrenò. Glaauglyenò. Gouorrenò. Izgouor. Izgouaaranyè. | Stultus dicendi ratio.
  • Dettato, composizione. | Smotrenyà. Smotreenyè. Pysam. Pyessam. Pyesma. Pyesmaçinà. | Scriptum.
  • Dettare, che detta. | Kaazauaç. Izgouaraaç. Izgouoritegl. Izgouoornik. Povijdavaç. Gouoornik. | Qui dictat.
  • Dettatore, segretario. | Sclisnotaainik. Sclisnotayaaç. Taainik. Otaainik. Potaainik. Skrouitnik. | A secretis. Ab epistolis.
  • Dettatura, il dettare, e il dettato stesso. | Kaazanyè. Reçeenyè. Smottreenyè. Izgouaaranyè. | Dictatio.
  • Detto sust. parola, motto. | Reçennò. Rijç. Besseddà. Ryeeç. Izgouaaranò. Izuustyenò. Izgouorenò. Reçeenyè. Gouorenò. Izreçenò. | Verbum. Dictum.
  • Detto saporito. | Scladka rijç. Laskà. | ...
  • Detto, add. | Reçenni | Dictus, a, um.
  • Detto fatto, subitamente. | Udiglyè. Uçàs. Uhijp. Hittrò. Harlò. Snaarnò. Tudyè. Onçàs. Tutakò. Naglò. Hijpom. | Statim. Illico.
  • Deturpare, sozzare. | Pomyati. Obarglyatti. Izbarglyatti. Omazati. Izmazati. Okaaglyatti. Izkaaglyatti. Oskuarnitti. Naruuxiti. Okaluxiti. Pokidati. Omarglyatti. Oscmraditi. Izkaglyustati. | Deturpare. Corrumpere. Inquinare.
  • Deviare, traviare, uscir di via. | Zaluutati. Oghijbati. Zabluuditi. Odstuupiti. Zaaiti. Zahoditti. Mijnuti. Zaachi. Zahaayati. | Aberrare. Recedere.
  • Deuteronomio. | Drughij zaakon | Deuteronomium.
  • DI
  • Diabolicamente, a modo di diavolo. | Vuraski. Vuraxaanski. Vuraaxnò. Uuraxdeuski. Vuraxdeeunò. Vuragometski. Vuragometnò. | Diaboli more.
  • Diabolico. | Vuraazij. Hudobski. Hudobni. Vuraxdeeuni. Beedski. Vuragometni. | Pessimus. Nequissimus.
  • Diacalamento, sorta di composizione medicinale. | Duooimaçuijk. Duooimetuaak. | Diacalamentum.
  • Diacimino, composizione medicinale. | Kattaal. Koppredaas. | Dicyaminum.
  • Diacine, esclamazione plebea di maraviglia. | Bijscè. Beescè. | Papae.
  • Diaconato, uno degli ordini sacri. | Dyaakaanstuo. | Diaconatus. V. Ecc.
  • Diacono. | Dyaak. | Diaconus.
  • Diadema, corona reale. | Krunna. Xaarçulà. Çecchiçà. Zraaçniçà. | Diadema.
  • Diafanitade, trasparenza. | Kroscyeetnost. Krozscyaatnost. Odscyuatnost. Proxraaçnost. | Pelluciditas.
  • Diafano, trasparente. | Krozscyen. Krozscyak. Odscyak. Proxraak. | Pellucidus. Translucidus. Perspicuus.
  • Diaflagma, e diaflagmate, pannicolo, che cuopre le costole. | Rebrennijk. | Diaphragma.
  • Diagridio, solutivo gagliardo di scamonea. | Drissak. Muutak. Promutak. | Diagridium.
  • Dialettica, logica, arte che insegna contendere, e disputare. | Razbraçà. Pribraçà. Loykà. | Dialectice, es. Dialectica. Ratio disserendi.