-
Esorcista, che esorcizza,
scongiuratore.
|
Zakglinauaç
|
Exorcista. T.E.
-
Esordio, principio del discorso.
|
Skon. Naçaalò.
Poçaalò.
Poçeelo. Iztok.
|
Exordium.
-
Esordire, V.L., cominciare,
dar principio.
|
Skoniti. Naçaati. Poçeeti.
Iztoçiti.
|
Exordiri.
-
Esortare.
|
Nagouoritti. Nauracchyati. Nagouaarati.
Ponukouati.
Nukati. Nanukati. Naastorati.
Unukati.
|
Hortari. Dehortari.
-
Esortativo, che esorta, ha virtù di esortare.
|
Nagouoorglyù. Nagouoorglyuò.
Umalyuò.
Nukaù. Nukauò.
Nanukauò.
Naastiranò. Unukauò.
Nagouaaraù.
Nagouaarauò.
|
Hortativus.
-
Esortatorio;
vedi
[Esortativo](e-011082).
-
Esortazione.
|
Nagouorenyè. Nagouaaranyè.
Nukanyè.
Nanukanyè. Naastoranyè.
Unukanyè.
Nukouaanyè.
|
Exhortatio.
-
Espandere, spandere.
|
Razkrijliti. Prostrijti. Razpeeti.
Razapeeti.
|
Expandere.
-
Espediente, utile.
|
Tryebbouatnò
|
Quod expedit.
-
Espedito, sbrigato,
ispacciato.
|
Barz. Odprauan. Odpraauglyen.
Gotooù.
Çist. Sclobodan. Prost.
Prostran.
Puuxtyen. Puxglyù.
|
Expeditus.
-
Esperientemente, con esperienza.
|
Kuuscnò. Vyesctosctyù.
S'kussanyem.
|
...
-
Esperienza.
|
Kussanyè. Izkussenyè.
Vyesctosct.
Okuusanyè.
|
Experientia. Experimentum. Periculum.
-
Esperimentalmente, con esperimento.
|
S'kussanyem. S'okuussanyem.
S'okussenyem.
|
Usu ipso. Re ipsa.
-
Esperimentatore, che esperimenta.
|
Kussauaç. Okussauaç.
Izkussauaç.
|
Qui experitur.
-
Esperimento, esperienza;
vedi
[Esperienza](e-011089).
-
Espertamente, maestrevolmente, con
esperienza.
|
Okuuscnò. Izkuuscnò.
S'kussanyem.
Vyestostnò. S'okuscenyem.
S'okuuscanyem.
|
Perite. Scienter.
-
Espertissimo, superl.
d'esperto.
|
Prikokussan. Prikizkussan. Prikouyest.
Prikoznatban.
Prikoznatbaù. Prikumicchyan.
|
...
-
Esperto, esperimentato,
pratico.
|
Okussen. Kussan. Izkussen.
Vist. Vyest.
Znatbaù. Znatban. Umicchyan.
Meeçan.
|
Peritus. Expertus.
-
Espettazione.
|
Çekanyè. Doçekanyè.
Izçekanyè.
Naada. Naadanyè.
Naadyanyè.
Priçekanyè.
|
Expectatio.
-
Espirare,
spirare.
|
Izdihati. Izdahnuti. Odahnuti.
Odihati.
Izdihaauati. Odihaauati.
|
Expirare.
-
Esplicare, dichiarare;
vedi
[Dichiarare](e-009118).
-
Esponitore, che espone.
|
Tomaçnik. Tomaçitegl.
Iztomaçitegl.
Protomaçnik. Iztolnijk.
Protomaçitegl.
Oznaaç. Terzaman.
Oçititegl.
Oçyuyestnijk. Oçitounik.
Razbyestritegl.
|
Exponens. Explanator.
-
Esporre, dichiarare,
interpretare.
|
Tomaçiti. Iztomaçiti.
Protomaçiti.
Oznatti. Nasvittlodatti. Oznaauati.
Vanklasti.
Oçitouati. Oçititi.
Razbyestritti.
Otuarati. Kaaxati. Povidati.
|
Exponere. Explanare.