-
Indovinare, prevedere,
predire il futuro.
|
Scluutiti. Gaatati. Goneetati.
Ugonenuti. Volhuati. Gaanati.
Scmirriti. Ugaanati.
|
Divinare. Vaticinari.
-
Indovinatore, che indovina.
|
Scluutnik. Nascluutnik. Gaatauaç.
Otuoraaç. Gonetaaç. Volhuaaç.
Gaanavaç. Bayanijk. Bayan.
|
Vates. Divinus. Hariolus. Fatidicus.
-
Indovinatrice.
|
Scluutniçà. Nascluutniçà. Gaatauiçà.
Otuaraviçà. Gonetaçà. Volhuaçà.
Gaanauiçà. Bayaniçà.
|
Vates. Fatidica. Divina.
-
Indovinazione;
vedi
[Indovinamento](e-014906-a).
-
Indovinello, detto oscuro, a fin di fare altrui
indovinare il suo sentimento.
|
Naascluçak. Prijçiçà. Gonetkà.
Gaatkà. Zagaankà. Volhuà.
Prijglkà. Ganitkà.
|
Aenigma. Griphus.
-
Indovino, sust.;
vedi
[Indovinatore](e-014908).
-
Indovutamente;
vedi
[Indebitamente](e-014802).
-
Indozzamento, lo 'ndozzare, non
crescere.
|
Zakarçglyauglyenyè. Karçaauglyenyè.
|
Tabes.
-
Indozzamento, per persecuzion
diabolica.
|
Napastouaanyè. Sablaaxnyenyè.
|
Veneficium.
-
Indozzare.
|
Naapastouati. Sablaxnouatti. Sablaxnyuati.
|
Tabescere.
-
Indozzato, add. da
indozzare.
|
Naapastouan. Sablaaxnyen. Naapastouani.
Sablaaxnyeni. Sablaxnouaani.
|
Tabidus.
-
Indragare, incrudellire a guisa di
drago.
|
Ozmaaiti. Oxestoçiti.
|
Desaevire.
-
Indrappellare, schierare,
mettere in ordinanza.
|
Nareediti. Vreediti. Strukati. Nareed klasti.
|
Aciem disponere, instruere.
-
Indrappellato.
|
Nàreedyen. Ureedyen. Strukan.
Nareedu kladden. Ustrukaani.
|
In acie dispositus.
-
Induare, far due.
|
Uduoitti. Uduoyaaçiti. Razduoitti.
|
In duos dividere.
-
Indubitatamente, senza dubitazione,
certamente.
|
Stanovittò. Istinittò. Nesuumgnyuostò.
Gistinò. Toboxè. Zaistò.
|
Certe. Procul dubio. Sine ulla dubitatione.
-
Indubitato, certo.
|
Stanovit. Nesuumnò. Istinit.
|
Indubitatus. Certus.
-
Inducere, persuadere, muovere
a fare.
|
Nauaayati. Nagouaarati. Navesti.
Napeglyatti. Nukati. Vuiçbati.
Nauracchyati. Suittouatti.
|
Inducere. Allicere. Persuadere.
-
Inducimento.
|
Nauaayanyè. Nagouaaranyè. Nukanyè.
Unukanyè. Vuiçbanyè. Napeglyaanyè.
Navracchyanyè. Svittovanyè.
|
Persuasio. Impulsus.
-
Inducitore, che induce.
|
Navayaaç. Nauoditegl. Nagouaraaç.
Nukaaç. Nukauaç. Napeglyaaç.
Vuiçbaaç. Navracchyaaç.
|
Suadens. Inducens.
-
Indugevole, che indugia, tardo.
|
Odmijglyaù. Kassnyù. Zakascnyù.
Dugh. Nèsomaù. Yezdaù.
|
Tardus.
-
Indugia, indugio.
|
Odmijglyanyè. Kascnenyè. Zakascneenyè.
Zaabavà. Zabaauglyanyè. Uzçknyà.
Uzçkon. Uzçekanyè. Zastaanyè.
Zadarxaanyè. Skneenyè. Karsmanyè.
Postaanyè. Zastoyaanyè.
|
Cunctatio. Mora. Dilatio. Cessatio.
-
Indugiamento, indugia;
vedi
[Indugia](e-014927).
-
Indugiare, tardare,
intertenersi, menar in lungo.
|
Odmijglyati. Kascniti. Zakascniti. Zabauitsè. Uzçekati. Uzçknyuati.
Uzçkoniti. Zastatsè. Zadarxattisè.
Sknitti. Karsmati. Postaati.
|
Morari. Retardare. Tenere.