-
In quantunque; in quanto;
vedi
[Inquanto](e-015459).
-
Inquietar, tor la quiete,
travagliare, tribolare.
|
Tugovatti. Uznemijriti. Dossadyuati. Peçaliti. Skarbitti. Brinuti.
Nebaviti. Nemirovatti. Smeetati. Hudomuçiti. Bantukati. Skuuyati.
Nepokoiti. Neyadati. Stuuxiti
|
Inuquietare. Turbare. Sollicitare. Angere. Vexare.
-
Inquietamente, con inquietudine.
|
Nemijrnò. Stuuxnò. Uznemyrnò. Dossadglyuostnò.
Verriçaaunò
|
Inquiete.
-
Inquietazione, lo inquietare.
|
Tugovaanyè. Nemirovaanyè. Nemijr. Nemijrnost. Huuxenyè.
Stuxovanyè. Bantukanyè. Skuyanyè. Verriçanyè.
Nebaauglyenyè.
|
Inquietatio. Sollicitudo. Cura. Angor.
-
Inquieto, senza quiete,
travagliato, tribolato.
|
Tuuxan. Nepokoyan. Nemijran. Skarban. Peçalan. Brigan. Bantukan.
Smeeten. Smuutyen.
|
Inquietus. Sollicitus. Anxius.
-
Inquietudine, travaglio,
passione, tribulazione.
|
Nèmijr. Nemijrenyè. Nèmijrnost. Nepokooi.
Nemirovaanyè.
Skaarb. Skarbà. Bantukà. Skuuyà.
Peçaalnost.
Brijgà. Tughglyuoost. Dossadglyuoost.
Nepokooinost. Sillà
|
Inquietudo. Sollicitudo. Cura. Angor.
-
Inquisire, processare i rei in causa criminale.
|
Iziskaavati. Upitaavati. Izkuscevatti. Glaunopijtati. Glaunoiskatti. Glaunosuuditi.
|
In aliquem inquirere.
-
Inquisitore, diligente ricercatore.
|
Iziskauaç. Izpijtauaç. Izkuscavaç. Raziskavaç. Obskok.
|
Inquisitor. Quaesitor. Investigator.
-
Inquisizione, diligente
ricercamento.
|
Iziskaauanyè. Izpitovaanyè. Izkuscyuanyè. Izpijtanyè.
Raziskaauanyè. Razuidyenyè. Obskaakanyè. Oprassanyè.
|
Inquisitio. Investigatio.
-
Inquisizione, per tribunale del
Sant'Uffizio, dove s'inquisiscono gli eretici.
|
Suetiskaauanyè. Suetizpijtanyè. Suetizkussaauanyè
|
Quaesitorum collegium. Inquisitio.
-
Inradiazione, illuminamento, che
viene da raggi.
|
Obascyaanyè. Posuitlyeenyè. Prozraaçenyè
|
Illuminatio.
-
Inragionevole, non ragionevole.
|
Kryudaù. Kryudauò. Nèpraviçglyù.
Nèprauiçnò. Nèpravisglyuò. Nèraxuumglyuò.
|
Irrationabilis. Irrationalis. Rationis expers.
-
Inragionevolmente, e
irragionevolmente, senza ragione.
|
Kryuò. Kryudaaunò. Nèprauiçnò. Neraxumnò
|
Sine ratione. Irrationabiliter.
-
Inrazionabile, irrazionale.
|
Nerazuumglyù. Neraxuumni
|
Irrationabilis. Ratione carens.
-
Inrazionale, che non ha ragione;
vedi
[Inrazionabile](e-015473).
-
Inrazionalità.
|
Nèrazum. Nèrazumnost. Nèraxumglyuoost.
|
Irrationabilitas.
-
Inrecuperabile, e irrecuperabile.
|
Nèobimmauò. Neoporaauglyuò. Nepraudauò. Nepribaauglyuò.
|
Irreparabilis.
-
Inregolare, irregolare, che non ha
regola.
|
Bezredan. Bezredni.
|
Irregularis.
-
Inregolarità,
irregolarità, quell'impedimento,
per lo quale si vieta pigliare gli ordini sacri, o di
amministrare i sagramenti.
|
Bezredyè
|
Irregularitas.
-
Inreligiosamente, e
irreligiosamente, senza religione.
|
Nèboggobooinò. Nerodounijçnò. Bezredounijçnò
|
Impie.
-
Inreligiosità.
|
Nèboggostooustuò. Nèredounijçstuò. Bezredounijçstuò
|
Impietas.
-
Inreligioso.
|
Neboggostouan. Nèboggostoouni. Nèredounijçan.
Bezredounijçstuen.
|
Irreligiosus. Impius. Parcus. Dei cultor.