• Misurare, per contrappesare, far paragone. | Kantaariti. Vagati. Myeriliti. | Perpendere. Versare. Comparare.
  • Misuratamente, con misura, regolatamente. | Porrednò. Naaçinnò. Raazloxitò. Raazloxnò. Sputnò. Çelomudrò. Ispraaunò. Mertuknò. | Moderate.
  • Misurato. | Mirren. Mirrenò. Myerren. Omyerrenò. Myerrenò. Omirren. Omirrenò. Omyerren. Izmirren. Izmirrenò. Izmyerren. Izmyerrenò. Obamirren. Obamirrenò. Obamyerren. Obamyerrenò. Vagan. Vaganò. Kantaaren. Kantaarenò. | Dimensus.
  • Misuratore, che misura. | Miraaç. Myerraç. Omirraaç. Omyerraaç. Obamirraaç. Obamyeraaç. Obumiraaç. Obumyerraaç. | Mensor.
  • Misurevole; vedi Misurabile.
  • Misuso; vedi Abuso.
  • Mite, piacevole, mansueto, soave. | Krotak. Omyò. Tih. Glyubak. Ugoddan. Umiglyen. Draagh. | Mitis. Lenis. Dulcis. Benignus.
  • Mitra, foglio accartocciato, che si mette in testa a colui, che dalla giustizia si manda in sull'asino, o si tiene in gogna. | Çaalma. Veescla. | Mitra charteacea.
  • Miterare, metter la mitera. | Oçaalmati. Ouueklati. | Mitram chartaceam ad dedecus capiti imponere.
  • Mitidio, ordine modo, via, senno, giudizio. | Seregh. Perdyà. Perodya. Raazlogh. Reed. | Ordo. Ratio. Modus.
  • Mitigamento, il mitigare. | Krotçeenyè. Krotyeenyè. Tissenyè. Ukrottyenyè. Toveenyè. Tolyeenyè. Taxenyè. | Mitigatio.
  • Mitigare, far mite, placare, addolcire. | Krotitti. Tissiti. Touitti. Tolitti. Ukrotitti. Utisciti. Utaxiti. Osclaaditi. Omilliti. Ublagouogliti. | Mitigare. Mulcere. Lenire.
  • Mitigativo, atto a mitigarsi. | Krotglyù. Krotglyuò. Tiscyù. Tiscyuò. Touaù. Touauò. Touglyuò. Ukrotyù. Ukrottyuò. Utiscyù. Utiscyuò. Utaxyù. Utaxyuò. Osclaadglyù. Osclaadglyuò. Omillyù. Omyllivò. Oblagouoglyù. Oblagouoglyuò. Ublagouoglyuò. | Leniendi vim habens. Mitigatorius.
  • Mitigato, add. da mitigare. | Ukrotyen. Utiscen. Utoouglyen. Utaaxen. Osclaadglyen. Omillyen. Oblagouoglyen. Ublagouoglyen. | Lenitus. Mitigatus.
  • Mitigatore, che mitiga. | Krotnijk. Krotitegl. Ukrotitegl. Utolitegl. Tounijk. Touitegl. Utaxitegl. Oscladitegl. Blagouooglnik. Utolnijk. | Qui mitigat.
  • Mitigazione, mitigamento, vedi Mitagamento.
  • Mitra, mitria, ornamento, che portano in capo i Vescovi, ed altri prelati, quando si parano pontificalmente. | Xarkulà. Xaarkulà. Ubyeesclò. Snorrà. | Mitra. Tiara. Infula.
  • Mitriare, metter in capo la mitria: segno vescovile. | Karkulati. Xaarkulati. Oxaarkulati. Obyeeliti. Snorrati. Oscnorrati. Oscnoriti. | Capiti mitram imponere.
  • Mitriato, add. da mitriare. | Xarkulan. Xaarkulaani. Ubyeesclyeni. Oscnorrani. Oscnorryeni. Oscnorren. | Mitra, infula ornatus. Mitratus.