• Romitonzolo, dim. di romito; vedi Romitello.
  • Romitorio, luogo, dove abitano i romiti. | Puustignischyè. Saamostaatnischyè. Puustigna. Samocchyà. Pustoscà. | Eremus. Solitudo.
  • Romore, suono disordinato, e incomposto. | Bukkà. Klapitagnà. Bahaat. Drekka. Xamoor. Glamaat. Glomatgna. Talabuka. Praskatagna. Triskà. Unebees. Bryua. Srabbaat. Grohost. Skrabbatagnà. Tuutgna. Umbees. | Strepitus. Fremitus. Sonitus. Murmur.
  • Romore, per confusione, tumulto. | Imeetgnà. Smuutgnà. Rogobor. Moluà. | Tumultus.
  • Romore, per fama; vedi Fama.
  • Romoreggiare, far romore, tumulto. | Bahati. Bukkati. Breeçiti. Xamorriti. Skrabbati. Rogoborriti. Talabuçiti. Molvatti. Molvitti. | Strepere. Constrepere.
  • Rompere, far più parti d'una cosa intiera. | Razbitti. Skarscitti. Lomitti. Slomitti. Raztarghnuti. Razlomitti. Skarscitti. Ulomitti. Razbyati. | Rumpere. Scindere. Frangere.
  • Rompere, per frangere, infrangere. | Skarscitti. Oboritti. Sclomitti. Pokarscitti. Razkarscitti. Prikinuti. Razhrupnuti. Razhruupati. Prodrijti. Prilomitti. Razhruupiti. Razlomitti. | Perfringere. Contundere.
  • Rompere, per fiaccare, indurre stracchezza. | Izmoritti. Umoritti. Domoritti. Natruuditi. Osclabbittti. Utruuditi. Omlohauiti. | Fatigare. Defatigare. Lassare.
  • Romper la fede. | Izneviritisè. Izneuyerritisè. Izneuirriti. | Fidem frangere.
  • Rompere il capo altrui, per infastidirlo, e importunarlo. | Dossadyuiti. Zaghluusciti. Zaghlusceuatti. Beztidglyuiti. Bezobraxiti. | Obtundere aliquem, o aures alicuius.
  • Romper la guerra, cominciar a far la guerra. | Zarattitsè. Zarattitisè. Zauadditi. Zauadditisè. Zauadditsè. | Inchoare bellum.
  • Rompevole, atto a rompersi, fragile. | Karscyù. Karscyuò. Skarscyuò. Sclomglyuò. Pokarscyuò. Karhkò. | Fragilis.
  • Rompicapo, fastidioso, importuno. | Dossadyù. Dossadglyù. Doghrustglyù. Zoghluuscaù. Bezoçglyù. Bezobraxan. Bezobraaxglyù. Bezscramexglyù. | Molestus. Importunus.
  • Rompicollo, persona di mali costumi. | Uuratolomaç. Stoçgnaak. | Flagitiosus.
  • Rompimento, il rompere. | Razbyanyè. Izlaamanyè. Lomaatanyè. Lomglyeenyè. Razlomglyeenyè. Prilomglyeenyè. Karsceenyè. Pokarsceenyè. Razkarsceenyè. Razhruupanyè. Raztrijkanyè. | Ruptio. Fractura.
  • Rompitore, che rompe. | Razbyaaç. Razkarscitegl. Lomglyaaç. Razlomitegl. | Ruptor.
  • Rompitrice. | Razbijaçà. Razkarscitegliçà. Lomitegliçà. Ulomitegliçà. Razlomitegliçà. Razhruupauiçà. Raztrijskauiçà. | Quae rumpit, abrumpit.
  • Ronca, strumento villaresco da tagliar spine. | Plyuaçà. Kossoor. | Sparus, o sparum.
  • Roncare, sverre, sterpare, tagliar con la ronca, o roncone. | Plyaaçiti. Kossoraaçiti. Pokossitti. Kossorriti. | Roncare.