-
Romitonzolo, dim. di romito;
vedi
[Romitello](e-026444).
-
Romitorio, luogo, dove abitano i romiti.
|
Puustignischyè. Saamostaatnischyè. Puustigna.
Samocchyà. Pustoscà.
|
Eremus. Solitudo.
-
Romore, suono disordinato, e incomposto.
|
Bukkà. Klapitagnà. Bahaat.
Drekka. Xamoor. Glamaat.
Glomatgna. Talabuka. Praskatagna.
Triskà. Unebees. Bryua.
Srabbaat. Grohost. Skrabbatagnà.
Tuutgna. Umbees.
|
Strepitus. Fremitus. Sonitus. Murmur.
-
Romore, per confusione,
tumulto.
|
Imeetgnà. Smuutgnà. Rogobor.
Moluà.
|
Tumultus.
-
Romore, per fama;
vedi
[Fama](e-011322).
-
Romoreggiare, far romore, tumulto.
|
Bahati. Bukkati. Breeçiti.
Xamorriti. Skrabbati. Rogoborriti.
Talabuçiti. Molvatti. Molvitti.
|
Strepere. Constrepere.
-
Rompere, far più parti d'una cosa
intiera.
|
Razbitti. Skarscitti. Lomitti.
Slomitti. Raztarghnuti. Razlomitti.
Skarscitti. Ulomitti. Razbyati.
|
Rumpere. Scindere. Frangere.
-
Rompere, per frangere,
infrangere.
|
Skarscitti. Oboritti. Sclomitti.
Pokarscitti. Razkarscitti. Prikinuti.
Razhrupnuti. Razhruupati. Prodrijti.
Prilomitti. Razhruupiti. Razlomitti.
|
Perfringere. Contundere.
-
Rompere, per fiaccare, indurre
stracchezza.
|
Izmoritti. Umoritti. Domoritti.
Natruuditi. Osclabbittti. Utruuditi.
Omlohauiti.
|
Fatigare. Defatigare. Lassare.
-
Romper la fede.
|
Izneviritisè. Izneuyerritisè. Izneuirriti.
|
Fidem frangere.
-
Rompere il capo altrui, per infastidirlo, e
importunarlo.
|
Dossadyuiti. Zaghluusciti. Zaghlusceuatti.
Beztidglyuiti. Bezobraxiti.
|
Obtundere aliquem, o aures alicuius.
-
Romper la guerra, cominciar a far la guerra.
|
Zarattitsè. Zarattitisè. Zauadditi.
Zauadditisè. Zauadditsè.
|
Inchoare bellum.
-
Rompevole, atto a rompersi, fragile.
|
Karscyù. Karscyuò. Skarscyuò.
Sclomglyuò. Pokarscyuò. Karhkò.
|
Fragilis.
-
Rompicapo, fastidioso,
importuno.
|
Dossadyù. Dossadglyù. Doghrustglyù.
Zoghluuscaù. Bezoçglyù. Bezobraxan.
Bezobraaxglyù. Bezscramexglyù.
|
Molestus. Importunus.
-
Rompicollo, persona di mali costumi.
|
Uuratolomaç. Stoçgnaak.
|
Flagitiosus.
-
Rompimento, il rompere.
|
Razbyanyè. Izlaamanyè. Lomaatanyè.
Lomglyeenyè. Razlomglyeenyè. Prilomglyeenyè.
Karsceenyè. Pokarsceenyè. Razkarsceenyè.
Razhruupanyè. Raztrijkanyè.
|
Ruptio. Fractura.
-
Rompitore, che rompe.
|
Razbyaaç. Razkarscitegl. Lomglyaaç.
Razlomitegl.
|
Ruptor.
-
Rompitrice.
|
Razbijaçà. Razkarscitegliçà. Lomitegliçà.
Ulomitegliçà. Razlomitegliçà. Razhruupauiçà.
Raztrijskauiçà.
|
Quae rumpit, abrumpit.
-
Ronca, strumento villaresco da tagliar spine.
|
Plyuaçà. Kossoor.
|
Sparus, o sparum.
-
Roncare, sverre,
sterpare, tagliar con la ronca, o roncone.
|
Plyaaçiti. Kossoraaçiti.
Pokossitti. Kossorriti.
|
Roncare.